W minioną niedzielę - 19 maja wypadała 24 rocznica śmierci Ks. dra Jana Zwierza. Warto przy tej okazji przypomnieć sylwetkę tego wielkiego, zasłużonego dla Ropczyc kapłana. Ksiądz Jan Zwierz urodził się 8 września 1903 roku w Grądach koło Brzeska. Był synem Józefa i Walerii z domu Mucha. Janek miał jeszcze dwóch braci z pierwszego małżeństwa swego ojca. Przez pierwsze jedenaście lat żył szczęśliwie w gronie rodzinnym, potem przyszedł rok 1914, który dla jedenastoletniego chłopca okazał się niezbyt łaskawy. Ojciec poszedł na wojnę, a mama niedługo potem zmarła na czarną ospę. Jankiem i jego braćmi zaopiekowali się krewni. W trzy lata później w 1917 roku ojciec ożenił się powtórnie i rodzina Janka powiększyła się o dwie siostry i brata. Ojciec jeszcze przed wojną otrzymał państwową posadę na poczcie w Nadzorze Telefonów i Telegrafów w Tarnowie. Po perypetiach związanych z wojną, śmiercią żony i kolejnym małżeństwem ostatecznie zamieszkał z rodziną w Tarnowie.

Autor: M.K.

Janek, który rozpoczął naukę szkolną w Brzesku, zakończył ją w 1922 roku świadectwem dojrzałości uzyskanym w Gimnazjum im. K. Brodzińskiego w Tarnowie. Jak sam powiedział: „niedaleko stąd miałem do seminarium duchownego (oba budynki sąsiadują ze sobą) toteż w 1926 roku wyszedłem z niego już wyświęcony”. Święceń kapłańskich udzielił mu 29 czerwca biskup Leon Wałęga w katedrze tarnowskiej.

Przez pierwsze trzy miesiące ksiądz Jan był wikariuszem w Brzesku, gdzie pomagał księdzu Opoce, administratorowi parafii po odejściu księdza proboszcza Mazura do Nowego Sącza. W listopadzie 1926 roku został wikariuszem w Radomyślu Wielkim. Proboszcz tamtejszy rozbudowywał właśnie kościół, a ponieważ choroba utrudniała mu tę pracę, młody wikariusz okazał się bardzo pomocny w organizacji robót i staraniach o zaopatrzenie. Proboszczem parafii w Radomyślu był wówczas ks. prałat Franciszek Łukasiński. Pobyt w Radomyślu Wielkim i współpracę z proboszczem przy rozbudowie kościoła nazwał później ksiądz Zwierz „dobrą zaprawą do działania społecznego”.

Dnia 17 września 1929 roku ksiądz Zwierz dostał skierowanie do pracy katechetycznej w Ropczycach. Do Ropczyc przybył dnia 24 września 1929 roku za czasów księdza proboszcza, Aleksandra Rogoża na stanowisko wikariusza. W dniu 30 lipca 1930 roku Rada Szkolna Powiatowa w Ropczycach, na wniosek Kurii Diecezjalnej w Tarnowie, mianowała księdza Jana Zwierza tymczasowym nauczycielem religii w Szkole Powszechnej Męskiej i w Szkole Powszechnej Żeńskiej w Ropczycach. Lata 1931 – 1937 upłynęły księdzu na pracy katechetycznej we wszystkich typach szkół na terenie Ropczyc i Checheł. W tym czasie nie podejmował się żadnych większych działań społecznych, w wir takiej pracy zaangażował się dopiero w drugiej połowie 1937 roku. Po likwidacji powiatu ropczyckiego w 1937 roku ksiądz Zwierz wraz z innymi obywatelami Ropczyc powołał Komitet Obywatelski dla Podniesienia Ropczyc, który w latach późniejszych przekształcił się w Towarzystwo Przyjaciół Miasta Ropczyce, a obecnie nosi nazwę Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Ropczyckiej.

Po wybuchu II wojny światowej ksiądz Zwierz chciał zostać kapelanem Wojska Polskiego, jednak po zamknięciu szkół średnich przez władze niemieckie, podjął pracę katechety w szkołach powszechnych Ropczyc. Z początkiem 1940 roku rozpoczął starania u władz niemieckich o utworzenie w Ropczycach szkoły ogrodniczej. Władze okupacyjne wyraziły zgodę wydając stosowne zezwolenie i otwarcie Szkoły Ogrodniczej w Ropczycach miało miejsce w dniu 1 grudnia 1940 roku. Szkoła była wówczas azylem dla młodzieży zagrożonej wywozem na przymusowe roboty do Niemiec. Działalność księdza Zwierza na rzecz rozwoju szkolnictwa zawodowego na terenie Ropczyc nie skończyła się na uruchomieniu Szkoły Ogrodniczej. Już w dniu 1 września 1943 roku z jego inicjatywny rozpoczęto naukę w filii dębickiej szkoły mechanicznej w Ropczycach, a z początkiem 1944 roku, po likwidacji tejże szkoły w Dębicy, powstała samodzielna Szkoła Mechaniczna w Ropczycach, którą usytuowano w budynku Kasy Komunalnej, obecnie budynek „C” Zespołu Szkół.
Po wyzwoleniu miasta spod okupacji niemieckiej w sierpniu 1944 roku, do Ropczyc wkroczyli żołnierze radzieccy. Ksiądz Zwierz przystąpił niezwłocznie do organizacji szkolnictwa. Na zlecenie urzędującego w Rzeszowie Ministra Oświaty PKWN ksiądz Zwierz został mianowany dyrektorem Gimnazjum Mechanicznego w Ropczycach, z poleceniem rozpoczęcia nauki z dniem 1 września 1944 roku. W rok później Kuratorium Okręgu Szkolnego w Rzeszowie powierzyło księdzu stanowisko dyrektora w Gimnazjum Ogrodniczym w Ropczycach. W latach 1946 – 1947 zbudował systemem gospodarczym warsztaty szkolne dla Gimnazjum i Liceum Mechanicznego w Ropczycach.

Praca kapłańska, praca w szkole oraz działalność społeczna nie przeszkadzały księdzu w kontynuowaniu osobistego doskonalenia, czego wyrazem jest dyplom magistra teologii otrzymany w 1950 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1954 roku uzyskanie doktoratu na tejże samej uczelni. Od roku 1948 w historii narodu polskiego pojawiła się nowa ideologia, stworzona przez Stalina, i narzucona wszystkim krajom bloku socjalistycznego. Wobec zaostrzonej „nagonki” na księży i Kościół w Polsce, stało się oczywiste, że praca księdza Zwierza jest zagrożona. Decyzją Kuratora Okręgu Szkolnego w Rzeszowie z dnia 10 lutego 1949 roku, ksiądz Jan Zwierz został odwołany ze stanowiska dyrektora Gimnazjum i Liceum Ogrodniczego, a w dniu 17 lutego 1949 roku ze stanowiska dyrektora Szkoły Mechanicznej w Ropczycach. Z dniem 1 stycznia 1951 roku Dyrekcja Okręgowa Szkolenia Zawodowego w Rzeszowie przeniosła księdza Zwierza do Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej w Gorlicach. Na takie postanowienie władz szkolnych nie wyraziła zgody Kuria Diecezjalna w Tarnowie. Pozostał więc ksiądz Zwierz w Ropczycach, przebywając najpierw na urlopie bezpłatnym, a później otrzymał urlop płatny aż do przejścia na rentę w dniu 1 września 1952 roku. Mimo licznych upokorzeń, pasja działania na rzecz rozwoju miasta i podniesienia rangi Ropczyc nie wygasła w księdzu, żył sprawami miasta i w 1955 roku włączył się czynnie do starań o reaktywowanie powiatu ropczyckiego.

Po „odwilży politycznej” 1956 roku ksiądz Zwierz na pewien czas powrócił do swoich szkół zawodowych, ale tylko w charakterze nauczyciela religii. Po półtora roku nauczania, ponownie zmieniła się sytuacja polityczna i kapłani ponownie musieli opuścić mury szkolne. W latach 50-tych ksiądz Zwierz czynił starania o uruchomienie cegielni w Ropczycach, o otwarcie Zakładu Mechanicznego w Ropczycach, do czego doszło w 1959 roku w dzielnicy Ropczyce-Czekaj, który w późniejszym czasie stał się filią Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Rzeszowie. W 1957 roku starał się o powołanie do życia Spółdzielni Pracy w Ropczycach i wówczas powstała Spółdzielnia Rzemieślniczo-Krawiecka, która została przemianowana na zakład zatrudniający kobiety z trzecią grupą inwalidztwa, który do dziś nosi nazwę Zakład Nakładczej Spółdzielni Inwalidów „Spólnota”. W latach 60-tych ksiądz Zwierz wychodził z wieloma inicjatywami na rzecz rozbudowy miasta, na przykład budowa Narodowego Banku Polskiego i Banku Spółdzielczego czy też budowa dworca PKS. Lata 70-te to zabiegi o budowę takich zakładów jak Cukrownia czy Zakłady Magnezytowe. Miał także swój udział w staraniach o dworzec PKP.

Nie ma w Ropczycach ważniejszych obiektów czy budynków użyteczności publicznej, które by nie nosiły śladów działalności księdza Zwierza. To go cieszyło, tym żył, bo kochał to miasto i chciał je widzieć pięknym, nowoczesnym, tętniącym życiem, zaludnionym uczącą się młodzieżą. Działał w Towarzystwie Przyjaciół Ziemi Ropczyckiej, w Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów, znali go dyrektorzy wszystkich zakładów pracy i instytucji, które wiele razy odwiedzał załatwiając różne sprawy dla miasta. Dzisiejszy wizerunek Ropczyc to w dużej mierze jego zasługa. Ksiądz Zwierz troszczył się i zabiegał o koronację ropczyckiej Madonny z kościółka Najświętszej Maryi Panny, jednak nie doczekał koronacji figury, która odbyła się w 2001 roku. Ksiądz Jan Zwierz zmarł 19 maja 1995 roku, mając 92 lata, z których 66 spędził w Ropczycach.

Za swoją działalność społeczną był wielokrotnie odznaczany i nagradzany, największym uhonorowaniem jego postawy było odznaczenie księdza Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1974 roku, a w 1994 roku Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Również w 1994 roku za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. Ropczyce także pamiętają o swoim Honorowym Obywatelu, jego imieniem nazwano jedną z ulic miasta, a 6 czerwca 1998 roku Zespołowi Szkół w Ropczycach nadano imię księdza doktora Jana Zwierza, który był założycielem, organizatorem i dyrektorem szkół zawodowych w Ropczycach.

Nadal aktualny pozostaje „testament” lokalnego patrioty, księdza doktora Jana Zwierza, wyrażający się w słowach:
„Kochajcie swoje miasto.
Uczcie się jego historii.
Nie mówcie źle o ropczyckim grodzie,
mieście Waszego urodzenia, edukacji, pracy i zamieszkania.
Wygląd naszego miasta świadczy o poziomie naszej kultury.”

Autor: M.K.

Dodaj komentarz


Kod antyspamowy
Odśwież

Zagłosuj!

CZY PO WYBORACH NASTĄPI ZMIANA WE WŁADZACH SAMORZĄDOWYCH NASZEGO POWIATU

Zapraszamy do oddania swojego głosu!

 

Zapowiedzi imprez

Ogłoszenia

Dyżury aptek

Dyżur apteki trwa od poniedziałku od godz. 8:00 do następnego poniedziałku do godz. 8:00 

 

W tygodniu

dyżur całodobowy pełni apteka:

 

18.03.2024 - 25.03.2024

Sędziszów Młp

ul. Kościuszki 18a 

tel. (17) 22 26 732

 

25.03.2024 - 31.03.2024

Ropczyce

ul. Piłsudskiego 26

tel. (17) 22 12 204

 

 

Pogoda