Historia Świętego Mikołaja zaczyna się w miejscowości Patara około 260 roku, kiedy to w pewnej bogatej rodzinie urodził się chłopiec. Już jako małe dziecko dzielił się wszystkim, co miał. Był zawsze bardzo wierzący, wrażliwy na krzywdę innych ludzi. W swoim mieście słynął z dobroci i pomocy każdemu potrzebującemu. Z czasem ludzie zaczęli wykorzystywać jego dobre serce i musiał się wyprowadzić. Zamieszkał w Mirze, gdzie prawdopodobnie biskupem był jego wujek. Mikołaj po jego śmierci został wybrany następcą-biskupem. Był pobożny, dobry i szczodry. Obdarowywał bliźnich bezinteresownie i w tajemnicy, zazwyczaj w nocy, kiedy nikt go nie widział.

Po jego śmierci 6 XII 345 roku, po świecie zaczęły krążyć historie o jego uczynkach. Na pamiątkę dobroci Świętego Mikołaja powstał zwyczaj obdarowywania wszystkich dzieci, tych grzecznych i niegrzecznych. Święty Mikołaj jest patronem dzieci, cukierników, rybaków, piekarzy, studentów, więźniów i żeglarzy.

W grudniowy wieczór 6 grudnia Święty Mikołaj zawitał w kościele Św. Barbary, aby obdarować wszystkich drobnymi prezentami.