W niedzielny poranek 29 lipca udaliśmy się na całodniową wyprawę po "Ziemi Zamojskiej". W wyjeździe wzięło udział 50 uczestników. Pierwszym miejscem do którego przybyliśmy było GÓRECKO KOŚCIELNE - jest to niewielka wieś w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim,w gminie Józefów. Według danych Spisu Powszechnego z 2011 roku liczyła 49 mieszkańców. Górecko Kościelne związane jest z Objawieniami Świętego Stanisława Biskupa, które miały miejsce w 1648 roku. Ich świadkiem był Jan Socha. Jak podaje Mikołaj Stworzyński - ordynacki archiwista, Święty Stanisław powiedział: "W tej wodzie kto się obmyje z dobrą wiarą, od wszelkiej choroby będzie wolny".
Wkrótce Górecko zaczęło zyskiwać sławę. Wywołało to zaniepokojenie prałatów zamojskich, którzy nie dowierzali objawieniom. Mikołaj Stworzyński opisuje, jak wysłali oni do Górecka jednego z kanoników, który po powrocie miał zaprzeczyć prawdziwości cudu. W czasie powrotnej drogi pod kanonikiem padł jednak koń.
Kronikarz przedstawia również cudowną historię związaną z pobytem w Górecku ordynata Marcina Zamoyskiego. Był on wówczas świadkiem tego, jak w pobliżu miejsca objawień uklękło 6 koni.
Zlokalizowany jest tutaj modrzewiowy kościół parafialny p.w. Świętego Stanisława - Biskupa i Męczennika w którym uczestniczyliśmy we Mszy Świętej. Ciekawostką we wnętrzu kościoła i swego rodzaju ewenementem na skalę światową jest konfesjonał z obrazem Jezusa Dobrego Pasterza z I połowy XIX wieku. Po Mszy Świętej nawiedzamy Muzeum Parafialne oraz odbywamy krótki spacer 600-letnią Aleją Dębów. Od kościoła Świętego Stanisława w Górecku w stronę płynącej u stóp osady rzeki Szum prowadzi dębowa aleja, wzdłuż której rośnie sześć pomnikowych dębów. Najstarszy z nich ma około 500 lat. Jego obwód wynosi 7,4 m.
W połowie długości alei znajduje się drewniana kaplica z obrazem Świętego Stanisława , zwana kaplicą "pod dębami". Następnie wsiadamy do autokaru i przemierzamy kolejne kilometry, aby dotrzeć do gminy SUSIEC, gdzie odbywamy 1,5 godzinny spacer po Rezerwacie Szumy nad Tanwią. Rezerwat „Nad Tanwią” powstał w 1958 roku o powierzchni ok. 41 ha. Leży on na terenie gminy Susiec. Rezerwat chroni najpiękniejsze fragmenty dolin rzeki Jeleń i Tanew wraz z seriami małych wodospadów. Na zakolu Tanwi w miejscowości Rebizanty na odcinku 400 m znajduje się 24 progi zwane „szumami”. Charakteryzują się regularnym położeniem, przeważnie wzdłuż prostych linii. Rezerwat położony jest na wysokości ok. 235 m, a najwyższe wzniesienie - Kościółek(zwane też Zamczyskiem) osiąga 246m n.p.m. W rezerwacie rośnie niezwykle ciekawa szata roślinna. Stwierdzono istnienie ok. 40 zespołów roślinnych. Z rzadkich i chronionych roślin występuje tu: widłak jałowcowaty, bez koralowy i porzeczka alpejska. Żyją tu również rzadkie ptaki: bocian czarny, pliszka górska i zimorodek.
Kolejny punkt zwiedzania stanowi miejscowość ZWIERZYNIEC - tutaj zwiedzamy zabytkowy BROWAR z XIX wieku będący własnością Skarbu Państwa oraz tzw. "KAPLICĘ NA WODZIE". Kościół "Na Wyspie" p.w.Świętego Jana Nepomucena, zwany też "kościołem na wodzie", to barokowa budowla, pochodząca z XVIII, wieku wraz z drewnianą dzwonnicą i cmentarzem. Wybudowany został na terenie stawu Kościelnego. Historia kościółka w skrócie: żona III ordynata Jana "Sobiepana" Zamoyskiego (później żona Jana III Sobieskiego - Marysieńka) nakazała stworzyć od podstaw w Zwierzyńcu staw, z wyspą i altaną (teatrem) na wodzie. Dopiero sto lat później w latach 1741-1747 VII ordynat, Tomasz Antoni Zamoyski zmienił teatr w barokowy kościół jako wotum dziękczynne za szczęśliwe narodziny syna Klemensa.
Ostatni punkt niedzielnej wyprawy stanowi ZAMOŚĆ, gdzie zwiedzamy Katedrę p.w. Zmartwychwstania Pańskiego i Świętego Tomasza Apostoła oraz odbywamy przechadzkę zabytkowymi ulicami starego miasta, gdzie podziwiamy między innymi Budynek Akademii Zamojskiej, Zabytkowe Kamienice i Pomnik Jana Zamojskiego. Niestety wszystko, co dobre, to szybko się kończy więc musimy wsiadać do autobusu i wracać w drogę powrotną. Na twarzach uczestników widać troszkę zmęczenia, ale również i wiele radości, co pokazuje, że warto od czasu do czasu organizować wycieczki i w nich uczestniczyć.
M.K.