W kościele Świętej Barbary w Ropczycach również aktywnie włączono się w przeżywanie 100 rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości. Uroczysta suma celebrowana tego dnia rozpoczęła się od odśpiewania 4 zwrotek Hymnu Narodowego, a po wieczornej Mszy Świętej młodzież z Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży działającego przy parafii przygotowała Wieczornicę Patriotyczną. Podczas występu można było usłyszeć wiele piosenek patriotycznych takich jak "My Pierwsza Brygada" czy "Biały Krzyż". Podczas wieczornicy młodzież uczciła pamięć poległych bohaterów narodowych i przypomniała tamte czasy.

Tak wielki dzień, jakim była 100 rocznica Odzyskania przez Polskę Niepodległości uczcili również mieszkańcy Witkowic. W niedzielę 11-go listopada w Sali widowiskowej Domu Kultury w Witkowicach odbył się Koncert Patriotyczny pt. "Śpiewamy dla Niepodległej". Na scenie wystąpiła grupa "MICHAEL" pod kierownictwem Pana Ryszarda Niewiarowskiego prezentując "Perły Pieśni Patriotycznych". Następnie miało miejsce widowisko "Pociąg do wolności" w wykonaniu uczniów ze Szkoły Podstawowej nr 6. Koncert zakończył występ solistki - Agaty Magdoń, która zaśpiewała między innymi pieśni patriotyczne takie jak: "Sanitariuszka Małgorzatka" i "Ja to mam szczęście".

W niedzielę 11-go listopada cała Polska obchodziła 100 rocznicę Odzyskania Niepodległości. Był to dzień szczególny w którym dziękowaliśmy Bogu za naszą Ojczyznę i modliliśmy się w jej intencji. Tego dnia podczas wszystkich niedzielnych Mszy Świętych odśpiewany został hymn "Ciebie Boga Wysławiamy" oraz "Boże, coś Polskę". W wielu kościołach (także ropczyckich) i innych miejscach w południe został odśpiewany Hymn Narodowy "Jeszcze Polska nie zginęła". W naszym mieście centralne uroczystości rozpoczęła Msza Święta w intencji Ojczyzny w kościele farnym. Uroczystej koncelebrze przewodniczył Ks. Tadeusz Polak - Proboszcz parafii p.w. Chrystusa Króla w Niedźwiadzie. Okolicznościową homilię wygłosił Ks. Prałat dr Stanisław Mazur. Po Mszy Świętej delegacje złożyły wiązanki kwiatów pod tablicami pamiątkowymi poświęconymi ofiarom wojen i Księdzu Jerzemu Popiełuszce, a także pod pomnikiem Św. Jana Pawła II i pod Pomnikiem Pamięci na ropczyckim rynku. Kwiaty złożyli przedstawiciele władz parlamentarnych, samorządów, służb mundurowych, instytucji państwowych, zakładów pracy, firm i instytucji oświatowych. Ks. Prałat Stanisław Mazur dokonał uroczystego poświęcenia umieszczonej na pomniku Ropczyckiej Tarczy Legionów. Odlew tarczy powstał dzięki staraniom podjętym przez Stowarzyszenie Regionalne Ziemi Ropczycko-Sędziszowskiej.

W sobotni poranek 10-go listopada, w przed dzień 100-rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości udaliśmy się w zorganizowanej 40 osobowej grupie na pielgrzymko-wycieczkę do Gidel i Częstochowy. Trzynaście kilometrów od Radomska, nad Wartą, nieco w bok od szosy Piotrków Trybunalski – Częstochowa, leży wieś Gidle.Trochę przypomina ona miasteczko – ma rynek i aż trzy kościoły. Najstarszy z nich to piękny drewniany kościół, niegdyś parafialny. Drugi jest pozostałością po pustelni kartuzów i został wzniesiony w połowie XVIII wieku, dziś pełni funkcję kościoła parafialnego. Wreszcie trzeci, najwspanialszy z nich, to kościół dominikanów pod wezwaniem Wniebowzięcia Matki Bożej. Jego budowę rozpoczęto w 1612 roku pod kierunkiem architekta Jana Buszta, konsekrowano zaś w roku 1656. Na tle tej małej miejscowości zadziwia swoją wielkością i bogactwem wyposażenia wnętrza. Jednak największym skarbem tej świątyni, skarbem, dla którego oprawy została wzniesiona, jest maleńka, zaledwie 9 cm, kamienna figurka Matki Bożej z Dzieciątkiem. Kiedy i przez kogo została ona wyrzeźbiona, nie wiemy. Jej historia zaczyna się dla nas w 1516 roku. Najstarsza tradycja głosi, że wiosną tego roku, tuż przed pierwszą niedzielą maja, gidelski rolnik Jan Czeczek orał swoje pole w miejscu, gdzie dziś wznosi się klasztorny kościół. Naraz, ku jego zdziwieniu, woły ustały w orce, a nawet padły na kolana. Nic nie pomogły przynaglania ani razy. Wreszcie i mężczyzna zauważył niezwykłą jasność bijącą z ziemi, a wśród tej jasności „obrazek mały głazowy Najświętszej Panny, wielkości na dłoń, na kamieniu wielkim, który był wydrążony na kształt kielicha”.Wieśniak nie potrafił zrozumieć cudownych znaków i potraktował swoje znalezisko jako skarb materialny. Ukrył figurkę w chałupie, na dnie skrzyni z odzieżą. Trzeba było nieszczęścia, aby on i jego rodzina utracili wzrok. Wówczas pobożna kobieta, która pomagała nieszczęśliwym, zainteresowała się cudowną wonią i światłością bijącą ze skrzyni. Opowiedziała o wszystkim gidelskiemu proboszczowi i odtąd rozpoczął się czas publicznej czci oddawanej Maryi w tym wizerunku. Posążek obmyto z prochu ziemi i przeniesiono do kościoła parafialnego. Wodą, która pozostała po obmyciu, Czeczkowie przetarli swe oczy i natychmiast odzyskali wzrok. Na pamiątkę tego wydarzenia zachował się do dziś zwyczaj „Kąpiółki”, to znaczy ceremonialnego obmywania raz w roku figurki w winie. W pełnym ufności i pobożnym przeświadczeniu pątnicy używają wina z tej „Kąpiółki” na znak swojej wiary w moc Tej, którą nazywają Uzdrowieniem chorych.